Hasse

Gdy drezdeński Kapellmeister Johan David Heinichen (1683-1729) odszedł, jego stanowisko stało się wolne. Jednym z kandydatów na nie był Johann Sebastian Bach (1685-1750), który prawdopodobnie nie został wybrany, gdyż był „zbyt lokalny”. Wykazano iż Bach i Hasse spotkali się kilka razy w Dreźnie, i każdy z nich wyrażał szacunek dla pracy drugiego, choć ich style były bardzo różne. To interesujące, jak można zauważyć, że Hasse był znany wówczas w Europie, a sława Bacha nie wykroczyła poza granice północnych Niemiec. Tak więc i było, że kosmopolita Hasse, poliglota, światowiec, słynny kompozytor operowy oraz, co więcej, katolik, został zaangażowany jako „Maestro di Capella di Sua Maesta il Re di Polonia”. Jednak nie podjął od razu swej pracy, ze względu na ciężkie ataki artretyzmu, choroby, która trapiła go do końca jego życia.

W 1733 August Mocny zmarł. Jego syn, Fryderyk August II, który był także Augustem III, królem Polski, został jego następcą i stał się pracodawcą Hassego na następne trzydzieści lat, aż do swojej śmierci w 1763. Pod berłem nowego suwerena – a był on tylko trzy lata starszy od Hassego – dwór w Dreźnie stał się jednym z najświetniejszych w Europie. Chociaż był mniejszy od Wersalu, ale był tak samo wystawny. Muzyka stanowiła dominujący temat roku, z dworem, którzy przyciągał najbardziej renomowanych artystów, zwłaszcza tych z Włoch. Świeckie i religijne uroczystości następowały jedna po drugiej w przyprawiającym o zawrót głowy pochodzie pomiędzy niesłychanym przepychem. Była to pobudzająca atmosfera, w której Hasse mógł rozwinąć swoje talenty i stać się niekwestionowanym mistrzem swojej sztuki, zdobywając w pełni zasłużony przydomek „Il Padre della Musica”. Dwór miał pierwszorzędną orkiestrę, Staatskapelle, która została założona w 1548 i osiągnęła wysoki poziom pod kierunkiem Heinricha Schütza. Hasse uczynił orkiestrę zespołem muzyków, który Jan Jakub Rousseau, pisząc w 1767 swój Dictionnaire de musique, nazwał „najlepszą orkiestrą w Europie”. Zespół istnieje do
dziś, był prowadzony przez imponującą liczbę muzycznych gwiazd włączając w to Mendelssohna, Schumanna, Liszta, Brahmsa i Berlioza.
Annie Choisy Kress Johann Adolf Hasse, Goldberg czerwiec 2008