Aby niczego nie zataić, należy dodać, że do przodków Henryka [PAK: Plantageneta] zalicza się również osławiony Fulko Czarny>Fulko Czarny (Nerra), który w początkach wieku XI był doskonałym wcieleniem (wypadek to rzadki, więc warto zwrócić nań uwagę) takiego pana feudalnego, jakim opisują go nasze podręczniki szkolne: dziki, brutalny, gotów zabić każdego, kto stanąłby mu na drodze, pustoszył miasta, grabił opactwa i trzy razy za pokutę odbył pielgrzymkę do Ziemi Świętej. A ponieważ jego skrucha była równie ogromna, jak popełnione przez niego gwałty, po raz ostatni widzimy go w Jerozolimie, jak wędruje do Grobu Świętego nagi do pasa, smagany przez dwóch pachołków, którzy na jego rozkaz wołają w obecności tłumu osłupiałych muzułmanów:
„Panie, przyjmij złego Fulka, hrabiego Andegawenii, który cię zdradził i zaparł się Ciebie!
Wejrzyj, Chryste, na jego skruszoną duszę.”
Régine Pernoud Alienor z Akwitanii, tłum. Eligia Bąkowska, PIW 1980)
---
(Dodam tylko na marginesie, że notka ta nie dotyczy tylko tego, na ile przykładowe są przykłady podręcznikowe, ale i zrozumienia sprzeczności na przykład Ottona III.)
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz